Είναι αδύνατο να δώσουμε έστω και μια ιδέα της ρομαντικής ομορφιάς του τοπίου στο δρόμο προς Ανδρίτσαινα που περιβάλλει το ναό του Επικούριου Απόλλωνα στις Βάσσες ή τις «στήλες» όπως το ονομάζουν οι ντόπιοι. Βρίσκεται στη ράχη ενός υψώματος που δεσπόζει ανάμεσα στα επιβλητικά άγονα βουνά και μια εκτεταμένη πεδιάδα κάτω από αυτά. Το έδαφος είναι βραχώδες με ελάχιστη βλάστηση και λίγους ελαιόπρινους κατά τόπους. Η θέα περιλαμβάνει την Ιθώμη, το τελευταίο οχυρό των Μεσσηνίων κατά της Σπάρτης προς τα νοτιοδυτικά, την Αρκαδία με τους πολλούς λόφους της στα ανατολικά και την οροσειρά του Ταΰγετου, με τη θάλασσα στο βάθος … Συνεχίστε να διαβάζετε το Ανδρίτσαινα (19ος αιώνας).