Η Κίνα στην ιστορία της έλεγχε ένα τμήμα του χώρου ολόγυρά της, και για να το ελέγξει αυτό είχε μια ισχυρή διπλωματία. Η Κίνα δεν ήταν επιθετικό κράτος, ήταν πιο πολύ αμυντικό. Βέβαια, ήταν τεράστια και αμυνόμενη, αλλά νικώντας, έπαιρνε εδάφη. Η Κίνα στη διάρκεια της ζωής της, έλεγχε ευρύτερες περιοχές και ένας τρόπος για να μην έχει επιθετικότητα από διάφορους λαούς και περιοχές, τις οποίες έλεγχε, ήταν να κρατά στην αυλή ο αυτοκράτορας ομήρους, κάποια πολύ επίσημα πρόσωπα των υποταγμένων.
Βέβαια η Κίνα στη διάρκεια της ζωής της γνώρισε την επιθετικότητα γειτονικών λαών, γνώριζε μονίμως την επιθετικότητα των διαφόρων φυλών της στέπας, που σε μικρές ή μεγαλύτερες ομάδες έμπαιναν και έβγαιναν, λεηλατούσαν και επέστρεφαν -γι’ αυτό και χτίστηκε το Τείχος– αλλά και πάλι, μέσα στην ιστορία της, υπήρξαν περίοδοι, κατά τις οποίες και κατακτήθηκε εν μέρει από ανθρώπους της στέπας.
Οι Ούννοι, οι Hsiung Nu, που σχετίζονται με τους Ούννους, οι οποίοι χτύπησαν την Ευρώπη και χτύπησαν και την Ινδία. οι Hsiung Nu κατέλαβαν τμήματα της Κίνας τον 3ο αιώνα μ.Χ. Επίσης Τούρκοι, τουρκικά φύλα κατέλαβαν τμήματα της Κίνας προς τα δυτικά και βόρεια, στα 500 μ.Χ. – 600 μ.Χ., δηλαδή στον 5ο και 6ο αιώνα μ.Χ. Και αυτοί οι Τούρκοι που κατέλαβαν αυτές τις περιοχές ονομάζονταν Βέι. Το ενδιαφέρον είναι ότι αυτοί οι κάτοικοι των στεπών, όταν κατακτούν, είναι βιαιότατοι και είναι πραγματική μάστιγα, αλλά όταν στήσουν έναν μηχανισμό διοίκησης είναι προσεκτικοί και οργανωμένοι διοικητές. Και οι Βέι αποδείχτηκαν επιτυχημένοι διοικητές.Μετά από τον κύκλο των Βέι, η Κίνα έφτασε σε υψηλότατο σημείο πολιτισμού. Μερικοί μελετητές θεωρούν ότι είναι η κορυφαία περίοδος της Κίνας αυτή, με τη δυναστεία των Τανγκ. Οι Τανγκ διοίκησαν την Κίνα περίπου από το 600 μέχρι το 900 και στην περίοδό τους αυτή, η Κίνα παρουσιάζει τη λειτουργία των πραγμάτων εντυπωσιακά, λειτουργούν οι πανκινεζικές εξετάσεις, ένα φορολογικό ομοιογενές σύστημα σε όλη τη χώρα και το εντυπωσιακό είναι ότι στη δυναστεία αυτή δημιουργείται το κτηματολόγιο, το εθνικό κτηματολόγιο της Κίνας, το οποίο έγινε πλήρες στην τελειότητά του, στην περίοδο των Μινγκ. Δηλαδή στον 14ο αιώνα, η Κίνα διέθετε εθνικό κτηματολόγιο. Την περίοδο των Τανγκ, η Κίνα έφτασε και σε υψηλές επιδόσεις ναυσιπλοΐας, ήταν ανοιχτή στο εμπόριο και στις εξαγωγές και στις εισαγωγές προϊόντων. Βέβαια σε διάφορες περιόδους
της, η Κίνα κλεινόταν στον εαυτό της και αρνούνταν, σε έναν βαθμό, τις εμπορικές συναλλαγές εκτός Κίνας. Βέβαια, είναι πολύ μεγάλη και αισθανόταν αυτάρκης σε πολλά.