Μετά από τα γεγονότα της Ινδικής Ανταρσίας η βρετανική πλευρά αποφάσισε να αλλάξει αρκετά από τη διοίκησή της στην Ινδία. Η διοίκηση της Ινδίας ήταν, στην πραγματικότητα, στα χέρια της Αγγλικής Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών και αποφάσισε το Αγγλικό Στέμμα να πάρει το ίδιο στα χέρια του τη διοίκηση της Ινδίας, γι’ αυτό και έστειλε στην Ινδία αντιβασιλέα. Ένας αντιβασιλέας της Αγγλίας στην Ινδία ήταν και ο λόρδος Κάρζον (George Curzon).
Τζωρτζ Κάρζον
Μετά το 1857, η Αγγλία έδωσε έμφαση στη δημιουργία πολλών σχολείων σε όλη την έκταση της Ινδίας, σχολείων αγγλικών. Οι προτεστάντες έχουν παράδοση στην εκπαίδευση, και τα πανεπιστήμιά τους και τα σχολεία τους είναι ξακουστά. Δεν είναι τυχαίο ότι τα καλύτερα πανεπιστήμια στον κόσμο τα τελευταία τετρακόσια χρόνια κατά κανόνα είναι προτεσταντικά.
Έτσι, αποφασίστηκε να δημιουργήσουν πολλά σχολεία αγγλικά, τα οποία να είναι κάποιου επιπέδου και στα οποία να διδάσκονται μαθήματα στα Αγγλικά, αλλά και κάποια μαθήματα στην τοπική γλώσσα του κρατιδίου, κατά κανόνα είναι η Χίντι ή η Ουρντού. Ο στόχος των καλών αυτών σχολείων ήταν να αφομοιώσουν παιδιά μεσαίας και υψηλής τάξης στα ιδεώδη και στη νοοτροπία την αγγλική, αλλά και φτωχότερα μέλη της ινδικής κοινωνίας, διότι η προτεσταντική λογική σε
σχέση με τα σχολεία είναι ότι για τους φτωχότερους, αλλά για υψηλών επιδόσεων νέους,
προβλέπονται υποτροφίες.
Αυτό το κλίμα της παιδείας έπαιξε ρόλο στα πράγματα. Πράγματι, στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα αυξήθηκε πολύ ο αριθμός των Ινδών νέων, οι οποίοι πήραν αγγλοπρεπή μόρφωση και των οποίων τα Αγγλικά ήταν εξαιρετικά και πολλοί εξ αυτών βρέθηκαν και στην Αγγλία, μετά τον κύκλο των σπουδών τους σε πρωτοβάθμιο, δευτεροβάθμιο και τριτοβάθμιο επίπεδο, εφόσον ήταν πολύ καλοί φοιτητές, να φοιτήσουν με υποτροφία στην Αγγλία. Η μητρόπολη δηλαδή προέβλεπε γενναιόδωρες υποτροφίες. Είχε στόχο να βοηθήσει το έργο της μέσα στην Ινδία, διότι αυτοί οι νέοι θα είχαν υψηλή μόρφωση από τη μητρόπολη την ίδια, από τα εκλεκτά πανεπιστήμια της μητρόπολης, θα γνώριζαν τη μητρόπολη σε βάθος, θα θαύμαζαν και θα γίνονταν αγγλόφιλοι. Αυτός ήταν ο στόχος της Αγγλίας.
Εν μέρει επέτυχε, αλλά εν μέρει απέτυχε στους στόχους της, διότι ανάμεσα από αυτούς τους αγγλοσπουδαγμένους νέους πήγασαν εκείνοι, οι οποίοι επρόκειτο να ηγηθούν του κινήματος εναντίον της παρουσίας της Αγγλίας στην Ινδία. Και το ενδιαφέρον είναι ότι η αντεπίθεσή τους εναντίον της Αγγλίας γίνονταν πλέον με τα όπλα της Αγγλίας, τα ιδεολογικά όπλα και τα πνευματικά όπλα της Αγγλίας, διότι έχοντας οι νέοι αυτοί εξοικειωθεί με την αγγλική παιδεία, κατανοήσει την κατεύθυνση των σκέψεων και των αξιών αυτής της κοινωνίας, τα αξιοποίησαν για να χτυπήσουν την ίδια την Αγγλία.
Έτσι, το 1885 θα συμβεί κάτι εξαιρετικά σημαντικό στην Ινδία: θα δημιουργηθεί για πρώτη φορά πολιτικό κόμμα στην Ινδία, παρόλο που ο ινδουισμός δεν είναι καθόλου πολιτικός. Το πολιτικό αυτό κόμμα πηγάζει από τις εμπειρίες που είχαν οι άνθρωποι από την επαφή με την Αγγλία. Η Αγγλία ήταν μια χώρα, μια δημοκρατία, με κόμματα, με βουλές κ.λπ. Αυτό το κόμμα είχε τον τίτλο Ινδικό Εθνικό Κογκρέσο και από την ώρα που δημιουργήθηκε και μέχρι σήμερα είναι το σπουδαιότερο κόμμα της Ινδίας.