Την άνοιξη του ‘45, έχει παραδοθεί πλέον η Γερμανία, στην Ευρώπη. Τελειώνει ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος στον υπόλοιπο κόσμο, με την Ιαπωνία να συνεχίζει να πολεμά και, στις προτάσεις των Ηνωμένων Πολιτειών να παραδοθεί άνευ όρων, να απαντά: «δεν υπάρχει περίπτωση να παραδοθούμε άνευ όρων».
Η δράση, πλέον, πλησιάζει στην Ιαπωνία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν στήσει ένα προγεφύρωμα απ’ όλες τις πλευρές ελέγχου. Οι Ηνωμένες Πολιτείες πήραν πάνω τους τη μάχη του Ειρηνικού, σχεδόν με απόφασή τους, δηλαδή ήθελαν να τελειώσουν εκείνοι αυτή την ιστορία. Είχαν σε κάποια σημεία κάποια συμβολή οι Εγγλέζοι και κάπως και οι Αυστραλοί, αλλά ήταν οι Ηνωμένες Πολιτείες που πήραν πάνω τους αυτή τη μάχη. Ήταν ζήτημα τιμής για τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Μέσα στην Ιαπωνία καθώς η κατάσταση βαρύνει και οι Ηνωμένες Πολιτείες πλέον είναι σε θέση να βομβαρδίζουν την Ιαπωνία με συμβατικά όπλα. Μέσα στην Ιαπωνία υπάρχει θέμα. Οι Ιάπωνες είναι πάρα πολύ πατριωτικός λαός, λατρεύουν τη χώρα τους, και είναι ικανοί να πεθάνουν μέχρι τον τελευταίο. Οι Ιάπωνες, βέβαια, έχουν πάρα πολύ μεγάλο σεβασμό στον αυτοκράτορά τους και γενικά στην ηγεσία τους, και βέβαια οι αρχηγοί του στρατού είχαν μεγάλο κύρος, ιδιαίτερα στην περίοδο Μεϊτζί. Το γεγονός ότι στον προηγούμενο αιώνα ο στρατός είχε πολλαπλασιάσει την έκταση της Ιαπωνίας, το κύρος της Ιαπωνίας κ.λπ., είχαν κάνει τον στρατό να παίζει τεράστιο ρόλο στην Ιαπωνία, πόσο μάλλον σε καιρό πολέμου. Σε καιρό πολέμου έτσι κι αλλιώς οι στρατοί παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο.
Οι αρχηγοί λοιπόν των τριών σωμάτων είναι αδιαπραγμάτευτοι σε κάθε ιδέα παράδοσης άνευ όρων. Ο αυτοκράτορας της Ιαπωνίας, ο Χιροχίτο, όταν βλέπει πόσο άσχημα πηγαίνει το μέτωπο, ρέπει προς την ιδέα να παραδοθεί η Ιαπωνία, διότι όπως λέει: «προέχει να σωθούν οι Ιάπωνες, να υπάρξει Ιαπωνία, να υπάρξουν Ιάπωνες, και θα ξαναστήσουμε τη χώρα».
Οι αρχηγοί όμως των τριών όπλων δημιουργούν ένα κλίμα μη υποχώρησης στα ζητήματα αυτά, και απαντούν όταν τα πράγματα γίνονται πολύ δύσκολα: η μόνη υποχώρηση την οποία μπορούν να κάνουν και δέχονται να κάνουν είναι παράδοση με όρους όμως. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και ο πρόεδρος Ρούζβελτ δεν υπάρχει περίπτωση να δεχτούν παράδοση με όρους. Οπότε συνεχίζουν τις
συγκρούσεις με τους Ιάπωνες και τους ξαναζητούν να παραδοθούν άνευ όρων.
Τελικά, επειδή δεν παραδίδονται άνευ όρων, τον Αύγουστο του 1945 θα ριχθεί πυρηνική βόμβα στη Χιροσίμα, μία πόλη του Νότου της Ιαπωνίας. Είναι η πρώτη πυρηνική βόμβα στον κόσμο. Είναι ένα όπλο που οι Ηνωμένες Πολιτείες απέκτησαν μέσα στον πόλεμο. Αυτή η βόμβα, με την έκρηξή της, δημιουργεί τεράστια θερμοκρασία και στην ουσία κατακαίει το παν, λιώνουν τα πάντα. Και το αποτέλεσμα ήταν η πόλη της Χιροσίμα να διαγραφεί, σχεδόν, από τον χάρτη, και λίγες μέρες αργότερα και μία δεύτερη πόλη της Ιαπωνίας, το Ναγκασάκι, μια και παρ’ όλη τη ρίψη της πρώτης
βόμβας η Ιαπωνία δεν παραδόθηκε χωρίς όρους.
Ο αυτοκράτορας της Ιαπωνίας, ο Χιροχίτο, όταν είδε πού ωθούνται τα πράγματα, αποφάσισε να πάρει πάνω του την παράδοση της Ιαπωνίας, αποφάσισε να παραδοθεί η Ιαπωνία άνευ όρων. Παρέκαμψε, δηλαδή, τις αντιδράσεις των τριών αρχηγών των όπλων, και συναντήθηκε με τους Αμερικανούς και δήλωσε ότι παραδίδεται η Ιαπωνία άνευ όρων. Αυτό ήταν μία τρομακτική πληγή για τους Ιάπωνες, οι οποίοι όμως το αποδέχτηκαν σιωπηλά με όλη την οδύνη του πράγματος, γιατί σέβονται τον αυτοκράτορά τους, και βέβαια στο βάθος ίσως ήταν και η λύση που κάποιοι σκέφτονταν διότι «θα ζήσουμε και θα ξαναστήσουμε την Ιαπωνία».
Έτσι η Ιαπωνία το 1945 πια, ενόσω ο πόλεμος έχει τελειώσει στην υπόλοιπη ανθρωπότητα, εκείνη πολεμούσε μέχρι τον Αύγουστο του 1945, παραδόθηκε άνευ όρων, και αρχίζει για την Ιαπωνία μία περίοδος ανασυγκρότησης. Η Ιαπωνία ήταν ταχύτατη στην ανάκαμψή της. Οι Ιάπωνες, με αυτή τη στόχευση την οποία έχουν, ρίχτηκαν στη δουλειά και οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, που τη διοικούσαν, βοήθησαν σ’ αυτό, αλλά κυρίως η στόχευση, η πειθαρχία και η εργατικότητα των Ιαπώνων μετέτρεψαν την Ιαπωνία ξανά σε ένα θαύμα παγκοσμίως.
Η Ιαπωνία ήταν μια χώρα η οποία είχε ζήσει τρομερούς βομβαρδισμούς, καταστροφές, ανθρώπινες απώλειες, μεγάλης κλίμακας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στη δεκαετία του ‘50, όχι απλώς είχε ανακάμψει αλλά ήταν στις τρεις μεγαλύτερες βιομηχανικές δυνάμεις του κόσμου ξανά. Η μικρή Ιαπωνία συναγωνίζονταν τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και τη Γερμανία στη βιομηχανία. Αυτό είναι το περίφημο «δεύτερο ιαπωνικό θαύμα», 80 χρόνια μετά το πρώτο ιαπωνικό θαύμα.